Aardbeien-experiment

Een van de eerste dingen die ik begon in een potje grond te stoppen was de aardbei. Iedereen kent het wel, je koopt een doosje fruit, en je komt thuis tot de ontdekking dat er ergens een overrijpe of zelfs al rotte aardbei in het bakje verstopt zat. Nou, ik had dus zo'n doosje met een paar aardbeien die om te eten niet meer lekker waren. Maar weggooien is zonde, en overrijp wil niet zeggen dat de zaadjes niet meer bruikbaar zijn. Dusss....om maar eens iets te proberen heb ik die aardbeien maar gewoon in hun geheel in een potje aarde gestopt. 

En goed toegedekt, want mijn lief had mij verteld dat er bij zaadjes geen licht mocht komen. Haha, hadden wij elkaar even niet helemaal juist begrepen...ik had het over fruit in de aarde stoppen, en hij had het over zaad winnen, drogen en bewaren om het later te zaaien. Hoewel ik nu wel uitgebreid de tijd neem om hier en daar wat zaad te winnen en bewaren, was ik op dat moment van het 'snellere' werk. Waarom eerst drogen als het ook zo de aarde in kan? Of nou ja, achteraf...de aarde op kan. 

Want ik heb zitten wachten en wachten, en de bramen die ik veel later geplant had (oftwel gewoon een paar, ook weer overrijpe, vruchten door de aarde geprakt) stonden al centimeters hoog in het potje ernaast. Nieuwsgierig ben ik eens gaan graven in mijn aardbeienbak, om eens te kijken hoe het eruit zou zien daar onder de aarde. Zou er überhaupt wel al iets gebeuren? Nou, je raadt nooit wat ik vond...

Helemaal niets!!! Mijn aardbeien waren totaal vergaan, één geworden met de aarde. Vol ongeloof heb ik nog een tijdje door die pot zitten roeren en wroeten, en toen ben ik maar eens achter de pc gaan zitten om uit te vogelen wat ik verkeerd heb gedaan. En daar stond het...luid en duidelijk...aardbeienzaadjes hebben licht nodig om te ontkiemen! Dus diep verstopt onder de aarde was het logisch dat er niets gebeurde, haha. Zonde? Ach nee, de aardbeien waren sowieso al niet meer eetbaar, en dit vergeet ik NOOIT meer! Hahaha. 

Vlak daarna kwam ik ergens een aanbieding tegen van heerlijk zoete aardbeitjes, en ook hier zat er wel weer ééntje tussen die er niet zo lekker meer uitzag. Ik ben ermee naar mijn aardbeienbak gelopen, en heb met een aardappelmesje hele dunne schilletjes eraf gepeld, en die gewoon op de aarde gelegd. Een paar dagen opgelet dat de grond goed vochtig bleef, en al snel verschenen er heeeeel veel groene sprietjes. Jaaaa, ik had aardbeienplantjes! Zodra ik hier mijn tuin kreeg heb ik ze in de volle aarde overgezet, maar het zijn nog steeds kleine plantjes die nog geen fruit geven. Ik werd wel direct gewaarschuwd dat de aardbei nogal kan woekeren, en dat ik ze beter in potten kon houden. Dus toen ik toch voor de herfst/winter weer een aantal dingen uit de grond terug in potten heb gezet, heb ik de aardbei ook meteen maar meegenomen. Zes potten staan er nog buiten, ik heb begrepen dat de aardbei buiten kan overwinteren. Toch heb ik voor de zekerheid 1 pot binnen gezet.